Igłoterapia 

Igłoterapia

60 minut zabiegu 50,00 zł

Mianem suchego igłowania (ang. dry needling) określa się metodę, która polega na wykorzystaniu specjalnych igieł do nakłuwania określonych punktów spustowych (tzw. trigger points – TrP). Miejsca te zwykle występują w obrębie pasm mięśniowo – powięziowych i odznaczają się wyjątkowo wysokim poziomem wrażliwości. Efektem tego jest duża tkliwość takowych punktów, co obrazują silne dolegliwości bólowe (zwykle promieniujące lub rzutowane – odczuwane niekiedy w zupełnie innych strukturach). Co więcej, trigger points są stosunkowo łatwe do rozpoznania, czego dowodami są wyczuwalna grubość i twardość. Warto też wspomnieć, że punkty spustowe mogą powstawać w obrębie innych tkanek i struktury np. tkanki tłuszczowej, więzadeł czy też torebek otaczających połączenia stawowe.
Do najczęstszych przyczyn powstawania punktów spustowych zalicza się:

• stany nadmiernego przeciążenia struktur mięśniowych,
  postępujące zmiany zwyrodnieniowe stawów,
• zaburzenia pracy lub schorzenia narządów wewnętrznych,
• długotrwały stres i napięcie układu nerwowego,
• przebyte już urazy czy zabiegi operacyjne,
• niewłaściwa dieta (niedobory magnezu, potasu czy witamin z grupy B).
  Oprócz charakterystycznego bólu (będącego manifestacją dla konkretnego mięśnia) TrP powodują też inne symptomy. Wśród nich wymienia się m. in. ograniczenie ruchomości (czynnej i/lub biernej) ze współtowarzyszącym uczuciem sztywności, a także wyraźne osłabienie siły mięśniowej. Objawy te często ulegają nasileniu po długim okresie odpoczynku.
  Warto podkreślić, że suche igłowanie nie jest tożsame z popularnymi zabiegami akupunkturowymi, które są jednym z elementów ludowej medycyny azjatyckiej. Choć obie metody wykorzystują igły akupunkturowe, sama technika zabiegów oraz uzyskiwany efekt terapeutyczny różnią się od siebie.
  Suche igłowanie – wskazania i przeciwwskazania.
  Choć punkty spustowe stanowią główny powód wykorzystywania suchego igłowania w terapii, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby zastosować tę metodą w przypadku innych schorzeń. Na przestrzeni ostatnich kilku lat igłoterapia coraz częściej stanowi jeden z elementów pracy fizjoterapeutów. Wszystko za sprawą uzyskiwania naprawdę dobrych wyników podczas pracy z pacjentami, które niekiedy pojawiają się w bardzo krótkim czasie. Metoda suchego igłowania idealnie sprawdzi się nie tylko w przypadku problemów mięśniowo – powięziowych o charakterze punktów spustowych. Igłoterapia może być wykorzystywana w przypadkach jak:
• zespół bolesnego barku (tzw. barku zamrożonego),
• stan zapalny rozcięgna podeszwowego stóp,
• zespół ciasnoty podbarkowej,
• zespół cieśni nadgarstka (ucisku nerwu pośrodkowego),
• łokieć tenisisty,
• różnego rodzaju tendinopatie (schorzenia ścięgien),
• napięciowe bóle głowy,
• zespoły bólowe kręgosłupa,
• mobilizacja blizn pooperacyjnych,
• stan przypominający rwę kulszową,
• kolano biegacza i zespół pasma biodrowo-piszczelowego.
  Terapia suchego igłowania nie jest jednak rekomendowana dla wszystkich pacjentów. Poniżej prezentujemy listę najważniejszych przeciwwskazań, które wykluczają możliwość stosowania igieł:
• choroby psychiczne,
• stany zapalne i infekcje skórne,
• obecność zmian dermalnych np. cyst, guzów, otwartych ran, żylaków,
• stosowanie leków przeciwbólowych bezpośrednio przed zabiegiem,
  Zabiegi z zakresu igłoterapii nie powinny być także wykonywane u dzieci i kobiet w ciąży.